به نام خدا 

   پس از ذکر مباحثی از رابطه ی محبت آمیز رهبری ومردم در آیه ی 54 سوره مبارکه ی انعام ،خداوند متعال توسط پیامبرش (ص)

 در آیه ی 55  برای تأکید بر مطلب وشناساندن بیشتر مرز وقلمرو این بخشش وتفاهم ، می فرماید: «وکذلک نفصل الآیات ولِتَستبینَ سَبیلُ المجرمینَ» {این چنین آیات را بر می شمریم تا حقیقت بر شما روشن شود وراه گناهکاران لجوج وسرسخت (جدا شده)آشکار گردد} .

منظور از «مجرمین»  ،گنهکاران سرسخت ،لجباز و لجوج است ، یعنی بعد از دعوت عمومی به سوی حق ،حتی دعوت از گناهکارانی که از کار خود ناد مند ؛ راه ورسم مجرمان لجوج وغیر قابل انعطاف کاملا شناخته خواهد شد وبر خورد با آنها طبیعتا به طریق دیگری خواهد بود

آری ! مؤمنانی که با لجاجت ،سرسختی  واستکبار در برابر حق وراه خدا ایستادند وبدون اصلاح وجبران عملکرد نادرست خود، آرزوی بخشش داشته باشند دچار توهم باطلی شده اند و تلاششان آب در هاون کوبیدن است.

 از پیامهای آیه اینکه:

 1- توبه ؛ تنها یک لفظ نیست ، تصمیم واصلاح واقعی هم می خواهد.

2- (ویک معیار وقاعده ی دیگر که) ؛ روشنگری - نسبت به  سیمای مجرمان اجتماعی ، سیاسی ، فرهنگی ، اقتصادی و... وروشنگری نسبت به مسیر اهل توطئه وفتنه وخطا -  از اهداف مکتب اسلام است (لِتَستَبین سبیلُ المجرمین)./. طالب پور